Waardensturing is vooral hard werken. Dat is de ervaring van Wybe Sierksma, bestuurder van Stichting Sprank. “Je moet het in de praktijk doen. Aan een papieren document heb je weinig als het niet concreet wordt, als het niet geleidelijk in het DNA van je mensen gaat zitten. Het vergt een constant scherpslijpen op alle details. Het moet overal in terugkomen, overal in verankerd zitten.”

'Walk the talk', zo omschrijft de bestuurder het kort en krachtig. Op veel locaties worden in het hele land cliënten met allerhande problematiek opgevangen en dat gebeurt vanuit het christelijk gedachtengoed.

Voor een christelijke organisatie als Stichting Sprank lijkt het wellicht niet zo moeilijk om die waarden te formuleren en ook in de praktijk van alledag uit te voeren. Toch gaat het ook daar allemaal niet vanzelf. “Iedereen weet dat er veel verschillende opvattingen heersen. Neem bijvoorbeeld onderwerpen als liefde, relaties, seksualiteit, vriendjes en vriendinnetjes. Dat gaat ook aan onze cliënten niet voorbij. Vanuit onze waarden gaan we daarmee om.

Dat is niet zwart of wit. Daar voer je het gesprek over.”

Naar elkaar omzien

Die waarden beginnen, wat hem betreft, niet bij de organisatie of bij de professionals. “Bij ons is de basis dat we naar elkaar omzien. Het is niet zorgen voor of zorgen dat, het gaat om leven met. We komen elkaar tegen en hoe kunnen we elkaar dan behulpzaam zijn. Dát staat voor ons centraal.”

Die waarden moeten bij de organisatie passen, weet Sierksma. “Bijna overal is het motto dat de cliënt centraal staat, maar hoe definiëren we de invulling van zo’n motto? Wat betekent dat in alle facetten van het werk? Hoe voorkom je bijvoorbeeld dat zorg vooral technisch wordt? Als ik bij een medisch specialist slecht nieuws krijg, is het niet vanzelfsprekend dat je met hem ook het gesprek over bijvoorbeeld de zin van het leven aangaat. Binnen de zorg gaat het, vinden wij, ook om menslievendheid. Het is niet alleen een technisch verhaal.”