Examenkoorts of stress-test?
"Wil je echt weten wat iemand in zijn mars heeft, dan is het beter om adaptief te testen"
De examenkoorts is voorbij. Voor de meesten valt er iets te vieren. Voor hen is een examen geen horde, maar de afronding van een traject. Het laat zien dat ze voldoen aan een centrale norm. Wie de lessen volgt, huiswerk maakt, proefwerken en overhoringen met succes afrondt, die kan weinig gebeuren. Tenzij je last hebt van examenvrees. Eigenlijk is een examen daarom niets anders dan een stress-test. Weet je ook onder spanning nog de juiste keuzes te maken en antwoorden te geven op vragen, die je normaliter zo oplepelt? Examenvrees kun je wegnemen door het een eindtoets te noemen, waarbij je wordt beoordeeld op stressbestendigheid. Wil je echt weten wat iemand in zijn of haar mars heeft, dan is het beter om adaptief te testen. Met andere woorden, een test te maken waarbij vragen en opdrachten steeds moeilijker worden en de leerling altijd een keer tegen de eigen grenzen aanloopt. Een diploma op maat. De arbeidsmarkt vraagt om maatwerk. Beroepskrachten met specifieke kennis en specifieke vaardigheden. |
Steeds vaker worden kandidaten die solliciteren naar een functie daarom getest. Dan is de vraag: beschikt iemand over de kennis en vaardigheden, die voor deze specifieke functie van belang zijn? Daaraan vooraf moet de werkgever zich de vraag stellen ‘wat heb ik in huis?’ en ‘welke kwaliteiten moeten in het team versterkt worden?’. Competentiemanagement begint bij de individuele medewerker. Wat kan ik, waar ben ik goed in, wat vind ik leuk en waarin wil ik verder? Een test helpt om dit duidelijk te krijgen. In dat geval is een test geen berg om tegenop te zien, maar een hulpmiddel om voor jezelf dingen duidelijk te krijgen. Het is vervolgens voor de werkgever een uitdaging om dat interne potentieel maximaal te benutten en gericht 'nieuw bloed’ te zoeken. Leve de test. Gerard Nederpelt |