De jacht is geopend  

Onlangs in het nieuws, maar niets nieuws onder de zon: de zorg zit te springen om mensen. Dat geldt ook voor de techniek, defensie en het onderwijs. Als er geen kwalitatief probleem is, dan is er in ieder geval nog een kwantitatief probleem. Er staat nu eenmaal geen voorraad klaar. We zullen het moeten doen met hetgeen we hebben. Onder druk worden we creatief. Is het perso-
neelstekort bij defensie de oorzaak voor de introductie van drones, of is het een gevolg?

Wat betreft de ontwikkeling van de personeelstekorten in de zorg hebben we in ieder geval de aandacht te pakken. Jaarlijks gaan nu al 40.000 medewerkers in zorg en welzijn met pensioen. Dat zullen er de komende jaren nog meer worden. Haalt iedereen gezond en wel de eindstreep? Kiezen jongeren nog wel in voldoende mate voor een opleiding richting zorg en welzijn? Is het diploma dat ze krijgen wel toekomstbestendig? Leiden we genoeg op en investeren we voldoende in onze mensen? Is werken in zorg en welzijn een positieve keuze, of is het een keuze bij gebrek aan alternatieven? Dat kan het niet zijn.

Alternatieven te over in deze krapper wordende markt. Dan blijkt opeens dat we onszelf geen probleem moeten aanpraten. In de zorg werken heel veel super gemotiveerde mensen die graag met mensen willen werken en voldoening halen uit de interactie met cliënten en hun naasten. Daar kan geen techniek tegenop. Techniek is slechts een hulpmiddel. De toegevoegde waarde van techniek zit in de toepassingsmogelijkheden voor de mens. Zolang medewerkers de mens centraal stellen en techniek als hulpmiddel zien, ligt er een gouden toekomst voor ons.

Er wordt tegenwoordig veel gejaagd: op kiezers, op geld, op aandacht, op goede medewerkers. Het wordt tijd voor een andere aanpak: een aanpak waarbij wordt gezocht naar win-win in plaats van winst-verlies. De juiste man of vrouw op de juiste plek; de kosten niet hoger dan nodig. Je kunt je euro en je stem maar één keer geven. Laat deze welbesteed zijn. 

Gerard Nederpelt 
Directeur WGV Zorg en Welzijn