De sector zorg en welzijn staat voor een uitdaging. Er dreigen grote personeelstekorten door de extra banen in de verpleeghuissector. Ook gaan meer medewerkers met pensioen, terwijl de afgelopen jaren helaas te weinig is geïnvesteerd in de opleiding van nieuwe beroepskrach-
ten.

Iedereen is ervan overtuigd dat het aantal moeilijk vervulbare vacatures fors stijgt als er niet snel actie wordt ondernomen. Dit is de reden waarom op landelijk niveau de Arbeidsmarktagenda Ouderenzorg 2023 tot stand is gekomen en op regionaal niveau wordt gewerkt aan de opzet van actieplannen. Het niveau van de arbeidsmarktregio lijkt een ideaal niveau om ambities in actie te vertalen. De overheid faciliteert dit onder meer via toekenning van de subsidieaan-
vraag van de gezamenlijke regio’s voor een vervolg (SectorplanPlus) op de succesvolle uitvoering van de regionale sectorplannen zorg. SectorplanPlus voorziet in instroom en opleiding van jongeren en werkzoekenden, maar biedt ook enige ruimte voor trajecten gericht op omscholing en doorstroom. De ambitie is om landelijk tot eind 2021 zo’n 170.000 trajecten uit te voeren.

Regionale Actieplannen

WGV Zorg en Welzijn heeft in de vier subregio’s samen met haar partners vier Regionale Actieplannen opgesteld.

In elke regio zijn bijeenkomsten georganiseerd voor beleidsmakers, waarbij ook de onderwijsinstellingen, gemeenten, regionaal werkbedrijf, vakbonden, zorgkantoren en andere stakeholders werden uitgenodigd. Hier werd input opgehaald en bekeken of partijen zich wilden committeren aan een gezamenlijke aanpak en welke kansen er per regio lagen. In veel gevallen kan namelijk worden voortgebouwd op bestaande initiatieven. Hoewel ook in Oost-Nederland de toenemende krapte voelbaar is, staat de regio er relatief goed voor. Actie is wel noodzakelijk. Zonder maatregelen is straks 1 op de 2 of 3 vacatures onvervulbaar. Het personeels-
vraagstuk is niet opgelost door alleen meer medewerkers aan te trekken. Het reservoir waaruit geput kan worden is niet onuitputtelijk en er zijn ook andere bedrijfstakken met tekorten. Er moet ook naar alternatieven worden gekeken. Daarbij gaat het om anders werken en organiseren, inzet op preventie en het gebruik van technologie.