door resultaten uit metingen die het personeel zelf gedaan heeft (zorgvraag, complexiteit en benodigde kwalificaties), gecombineerd met de visie van de organisatie waarin men werkt. Vragen over overkwalificatie, onderkwalificatie en opleiden kunnen meegenomen worden. Daarnaast dienen vereisten van bijvoorbeeld inspectie of zorgverzekeraar een plaats te krijgen in deze discusssie.”

“De problematiek van capaciteitsplanning wordt uiteindelijk op drie manieren aange-
vlogen”, vertelt Foole. “Voor patiënt of cliënt ontstaat een zichtbare en zo goed als mogelijk passende aanwezigheid van personeel. Personeel kan directe invloed uitoefenen op kwaliteiten en aantallen van aanwezige collega’s op de werkeenheid. Voor de verantwoordelijke beleidsmakers ontstaat een personeelsscenario met daarin een kostenoverzicht en overzicht van de meerjarige personeelsbehoefte. Voor het personeel zijn uiteraard budgettaire grenzen opgenomen waarbinnen dit formatiespel gespeeld dient te worden. Ook toezichthoudende partijen kunnen eventueel kennisnemen van de resultaten uit een gelopen traject. Eigen bestuurders, maar ook de zorgverzekeraar en inspectie, kunnen zien dat er een kwalitatief hoogwaardige inzet van personeel bestaat en dat er oordeelkundig met formatie en budget omgegaan wordt.”